Odwaga ujawniona
Sophie zbiera się na odwagę i stanowczym głosem opowiada swoją historię policji, twierdząc, że jest jedną z dziewcząt, które zaginęły w 1988 roku. Pomimo niedowierzających spojrzeń, mówi szczerze, a funkcjonariusze, pisząc notatki, mają wyraz twarzy, który łączy ciekawość i sceptycyzm. Relacja Sophie z dnia, w którym zniknęła, wypełnia pomieszczenie, przecząc granicom wiary i pozostawiając wszystkich kwestionujących możliwość niemożliwego.
Pojawia się sceptycyzm
Policjanci, zakłopotani historią Sophie, wyrażają sceptycyzm, rozważając możliwość niestabilności psychicznej lub nawet zmyślenia. Szepczą między sobą, zastanawiając się nad wiarygodnością jej historii i jej pozorną niemożliwością. Sophie obserwuje, jak narastają między nimi wątpliwości, zdając sobie sprawę, że ich historia wydaje się coraz bardziej oddalać od akceptacji. Powietrze wypełnia się niewypowiedzianymi pytaniami, gdy agenci patrzą na siebie, niepewni, jak postępować w obliczu czegoś tak trudnego do uwierzenia.